την Ουάσιγκτον για το 13ο και τον 14ο μισθό στον ιδιωτικό τομέα. Είναι αλήθεια πως δεν έχουν
καταργηθεί – μόνο – ο 13ος και ο 14ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την απόλυτα παράνομη μείωση των κατώτερων μισθών και την κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, πέρα από τον 13ο και το 14ο μισθό, καταργήθηκε και ο 12ος και σχεδόν ο μισός 11ος μισθός. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας, για το πρώτο εννιάμηνο του 2012, ο διάμεσος μισθός στον ιδιωτικό τομέα – που βρίσκεται πολύ πιο κοντά στο τι πραγματικά συμβαίνει σε σχέση με τον κάπως θεωρητικό μέσο μισθό – μειώθηκε κατά 22%, που σημαίνει πως και σε αυτή την περίπτωση χάθηκαν τρεις και κάτι μισθοί. Αλλά και σε ότι αφορά το μέσο μισθό, τα στοιχεία του Ινστιτούτου Εργασίας ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ δείχνουν πως η μείωση είναι τέτοια που οι μισθοί που χάθηκαν είναι περίπου τέσσερις! Όπως μπορείς να καταλάβεις καρντάση αν κάποιοι δεν ξέρουν τι τους γίνεται, αν κάποιοι δεν ξέρουν το τι έχει προκαλέσει η πολιτική που ακολουθούν, αυτοί είναι οι άνθρωποι της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Εγώ πάντως πιστεύω ότι ξέρουν πολύ καλά το τι τους γίνεται και το τι έχει προκαλέσει η πολιτική – του ταξικού μίσους για τους από τα κάτω - που ακολουθούν. Στόχος τους είναι η φτωχοποίηση των πολλών καλών ανθρώπων και γι’ αυτό δουλεύουν νύχτα και μέρα, με φανατισμό και προσήλωση, με μίσος και έχθρα για όποιον και όποια δεν θέλει να πέσει μέσα στην κρεατομηχανή του συστήματος της διαπλοκής της πολιτικής με την οικονομική ελίτ.
2. Στις 31 Ιανουαρίου όσοι πληρωθούν θα πληρωθούν πολύ λιγότερα απ’ όσα πληρώθηκαν το Δεκέμβριο. Στις 31 Ιανουαρίου μπαίνουν σε εφαρμογή τα νέα μέτρα φτωχοποίησης των από τα κάτω, μέτρα που ψηφίστηκαν το Νοέμβριο, τα πρώτα μέτρα μετά τις εκλογές του Ιουνίου. Μία εκτίμηση που υπάρχει, στην από τα εδώ πλευρά, είναι πως από την 1η Φλεβάρη τα πράγματα θα αρχίσουν να τρέχουν με διαφορετικό τρόπο, ότι δηλαδή θα κλατάρουν οι προσδοκίες που έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση για… καλύτερες μέρες, αλλά και τα, ανεβασμένα το τελευταίο διάστημα, ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας και του Αντώνη Σαμαρά στις δημοσκοπήσεις. Εγώ καρντάση δεν ξέρω πως θα πάνε τα πράγματα από Φλεβάρη, να σου θυμίσω πάντως πως και το Νοέμβρη λέγαμε ότι η κυβέρνηση δεν θα βγάλει το χειμώνα γιατί αυτό το χειμώνα εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά δεν θα μπορέσουν να θερμάνουν τα σπίτια τους. Τελικά ο κόσμος κάπως τα έβγαλε πέρα – μέχρι τώρα, έτσι; - και στη μάχη της θέρμανσης δεν κέρδισε η από τα εδώ πλευρά, αλλά η αιθαλομίχλη. Στα γράφω αυτά γιατί νομίζω πως αν αφήσουμε τις ελπίδες μας να μεγαλώσουν στις προγνώσεις του καιρού ή σε αυτά που λέμε στο μπαρ τα βράδια της Παρασκευής, τότε δεν το βλέπω να βγάζουμε σύντομα άκρη. Εντάξει το παιδί θα γεννηθεί τότε που πρέπει να γεννηθεί, αλλά μέχρι τότε δεν φτάνει να φτιάχνουμε το παιδικό δωμάτιο. Πρέπει να ανοίγουμε και το δρόμο προς το μαιευτήριο. Αυτό το δρόμο ανοίγουν και οι εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής.
3. Πράγματι, ο Σαμαράς υπέπεσε σε μία πολύ μεγάλη γκάφα όταν – υπό βροχή και χωρίς ομπρέλα – δήλωσε έξω από το Μαξίμου πως τα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν ανήκουν στους εργαζόμενους, που τα δουλεύουν, αλλά σε όλο το λαό. Μιλάμε για επικοινωνιακή πατάτα φαραωνικών διαστάσεων. Γιατί πράγματι, τα πάντα, ότι υπάρχει κάτω από τον ουρανό, είναι για όλους. Και θα τα διεκδικήσουμε και θα τα υπερασπιστούμε. Και μη κωλώνεις, ποτέ τα πράγματα δεν ήταν εύκολα, ποτέ δεν ξεκίνησε τίποτα από το πάτημα ενός κουμπιού. Εντάξει, o Αύγουστος του 1992, η μάχη έξω από το αμαξοστάσιο στο Βοτανικό, οι χιλιάδες εργαζόμενοι και αλληλέγγυοι, τα οδοφράγματα και οι συγκρούσεις, καμία σχέση δεν έχουν με το άδοξο τέλος της κατάληψης στα Σεπόλια και με τους 40 που έμειναν τη νύχτα για να υπερασπιστούν το αμαξοστάσιο του Μετρό. Από την άλλη όμως, τώρα δεν νομίζω καρντάση πως χρειαζόμαστε μία νέα ΕΑΣ, ούτε και πιστεύω πως το πράγμα έχει να κάνει με κάποια σπίθα που θα δώσει φωτιά σε μία μεγάλη πυρκαγιά. Τώρα το θέμα δεν είναι να πέσει η “δεξιά” από μία λιγότερο “δεξιά”. Τώρα το θέμα, που λέει και ο Σαμαράς, είναι ο κόσμος να διεκδικήσει τα πάντα, γιατί του ανήκουν. Και κάτι δικό μας, σαλονικιώτικο. Άμεσα θα ξεκινήσουν να τρέχουν οι διαδικασίες για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, με στόχο τον Οκτώβριο να έχει ολοκληρωθεί το έγκλημα. Η μάχη που έχουμε μπροστά μας, ζωντανοί και φαντάσματα, δεν έχει να κάνει με το να κρατήσουμε το νερό, αλλά με το να πάρουμε την πόλη. Ok;
2. Στις 31 Ιανουαρίου όσοι πληρωθούν θα πληρωθούν πολύ λιγότερα απ’ όσα πληρώθηκαν το Δεκέμβριο. Στις 31 Ιανουαρίου μπαίνουν σε εφαρμογή τα νέα μέτρα φτωχοποίησης των από τα κάτω, μέτρα που ψηφίστηκαν το Νοέμβριο, τα πρώτα μέτρα μετά τις εκλογές του Ιουνίου. Μία εκτίμηση που υπάρχει, στην από τα εδώ πλευρά, είναι πως από την 1η Φλεβάρη τα πράγματα θα αρχίσουν να τρέχουν με διαφορετικό τρόπο, ότι δηλαδή θα κλατάρουν οι προσδοκίες που έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση για… καλύτερες μέρες, αλλά και τα, ανεβασμένα το τελευταίο διάστημα, ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας και του Αντώνη Σαμαρά στις δημοσκοπήσεις. Εγώ καρντάση δεν ξέρω πως θα πάνε τα πράγματα από Φλεβάρη, να σου θυμίσω πάντως πως και το Νοέμβρη λέγαμε ότι η κυβέρνηση δεν θα βγάλει το χειμώνα γιατί αυτό το χειμώνα εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά δεν θα μπορέσουν να θερμάνουν τα σπίτια τους. Τελικά ο κόσμος κάπως τα έβγαλε πέρα – μέχρι τώρα, έτσι; - και στη μάχη της θέρμανσης δεν κέρδισε η από τα εδώ πλευρά, αλλά η αιθαλομίχλη. Στα γράφω αυτά γιατί νομίζω πως αν αφήσουμε τις ελπίδες μας να μεγαλώσουν στις προγνώσεις του καιρού ή σε αυτά που λέμε στο μπαρ τα βράδια της Παρασκευής, τότε δεν το βλέπω να βγάζουμε σύντομα άκρη. Εντάξει το παιδί θα γεννηθεί τότε που πρέπει να γεννηθεί, αλλά μέχρι τότε δεν φτάνει να φτιάχνουμε το παιδικό δωμάτιο. Πρέπει να ανοίγουμε και το δρόμο προς το μαιευτήριο. Αυτό το δρόμο ανοίγουν και οι εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής.
3. Πράγματι, ο Σαμαράς υπέπεσε σε μία πολύ μεγάλη γκάφα όταν – υπό βροχή και χωρίς ομπρέλα – δήλωσε έξω από το Μαξίμου πως τα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν ανήκουν στους εργαζόμενους, που τα δουλεύουν, αλλά σε όλο το λαό. Μιλάμε για επικοινωνιακή πατάτα φαραωνικών διαστάσεων. Γιατί πράγματι, τα πάντα, ότι υπάρχει κάτω από τον ουρανό, είναι για όλους. Και θα τα διεκδικήσουμε και θα τα υπερασπιστούμε. Και μη κωλώνεις, ποτέ τα πράγματα δεν ήταν εύκολα, ποτέ δεν ξεκίνησε τίποτα από το πάτημα ενός κουμπιού. Εντάξει, o Αύγουστος του 1992, η μάχη έξω από το αμαξοστάσιο στο Βοτανικό, οι χιλιάδες εργαζόμενοι και αλληλέγγυοι, τα οδοφράγματα και οι συγκρούσεις, καμία σχέση δεν έχουν με το άδοξο τέλος της κατάληψης στα Σεπόλια και με τους 40 που έμειναν τη νύχτα για να υπερασπιστούν το αμαξοστάσιο του Μετρό. Από την άλλη όμως, τώρα δεν νομίζω καρντάση πως χρειαζόμαστε μία νέα ΕΑΣ, ούτε και πιστεύω πως το πράγμα έχει να κάνει με κάποια σπίθα που θα δώσει φωτιά σε μία μεγάλη πυρκαγιά. Τώρα το θέμα δεν είναι να πέσει η “δεξιά” από μία λιγότερο “δεξιά”. Τώρα το θέμα, που λέει και ο Σαμαράς, είναι ο κόσμος να διεκδικήσει τα πάντα, γιατί του ανήκουν. Και κάτι δικό μας, σαλονικιώτικο. Άμεσα θα ξεκινήσουν να τρέχουν οι διαδικασίες για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, με στόχο τον Οκτώβριο να έχει ολοκληρωθεί το έγκλημα. Η μάχη που έχουμε μπροστά μας, ζωντανοί και φαντάσματα, δεν έχει να κάνει με το να κρατήσουμε το νερό, αλλά με το να πάρουμε την πόλη. Ok;
http://www.alterthess.gr