Το σταυρωμένο ψηφοδέλτιο αποτελεί την πλέον αδιαμφισβήτητη απόδειξη ακραίας
περιφρόνησης της ελεύθερης βούλησης του πολίτη. Αποτελεί ευθεία προσωπική προσβολή εκ μέρους του πολιτευτή προς τον πολίτη - ψηφοφόρο, καθώς και αποδοχή από τον κάθε πολίτη της προσωπικής του ταπείνωσης.
Το σταυρωμένο ψηφοδέλτιο αποτελεί κραυγαλέα απόδειξη του ναυαγίου της πολιτικής μας ζωής, της χρεοκοπίας μας, της αξιοθρήνητης κατάντιας μας. Αποτελεί τη διατράνωση του πελατειακού μας συστήματος, την αποδοχή της μιζέριας μας και της απόλυτης εξάρτησής μας. Αποτελεί την έσχατη προσβολή τής έτσι κι αλλιώς καταρρακωμένης μας αξιοπρέπειας.
Το σταυρωμένο ψηφοδέλτιο είναι ο ανάγλυφος συμβολισμός της μαρτυρικής σταύρωσής μας και της αγράμματης υπογραφής μας με την οποία εκχωρούμε ερήμην την ελευθερία της συνειδήσεώς μας και το δικαίωμα του μαρτυρίου μας στον κάθε τυχάρπαστο πολιτευτή που εγκρίνει την υποψηφιότητά του με το ίδιο του το χέρι…
Από την άλλη, η κουλαμάρα του Έλληνα ψηφοφόρου που δέχεται αυτήν τη άθλια συνθήκη σταύρωσής (του), αποδεικνύει την πιο μελαγχολική παραδοχή, αυτήν του πολίτη - προβάτου, που είναι ανίκανος να σταυρώσει ένα ψηφοδέλτιο ενώ είναι ικανότατος να προβεί σε βαθυστόχαστες πολιτικές παπαρολογίες στο καφενείο, στην κουζίνα του και στο Διαδίκτυο.
Σε αυτήν τη χώρα όλα πρέπει να αρχίσουν ξανά, όλα είναι ανάγκη να ξαναγεννηθούν, έτσι ώστε να φτάσουμε σε ένα ανεκτό επίπεδο, σε μια στοιχειωδώς επιθυμητή συνθήκη δημοκρατίας: να βάζουμε με το χέρι μας τον σταυρό προτίμησης. Τον σταυρό με τον οποίο θα σταυρώσουμε τη δημοκρατία, την ελευθερία της συνείδησης, την ελεύθερη βούληση, τον σταυρό που θα κρεμάσουμε τις άδειες ζωές μας. Πριν λοιπόν κάνουμε την επανάστασή μας και «σκίσουμε τα μνημόνια των άθλιων τοκογλύφων», ας ξεκινήσουμε από τον σταυρό προτίμησης βάζοντάς τον με το δικό μας χέρι, να δείξουμε ότι γνωρίζουμε στοιχειωδώς γραφή και ανάγνωση στους υποψήφιους σωτήρες μας…
Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης,στο Ποντίκι