Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015

Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΛΕΚΟΣ. Του Γιάννη Τεκίδη


Και να που το πλήρωμα του χρόνου έσμιξε στην ίδια πολιτική στέγη τον Παναγιώτη και τον Αλέκο. Βέβαια μπορεί κάποιος να πει ότι είναι πρόσκαιρο αυτό το αντάμωμα μια και οι διαφορές των δύο σχετικά με την εναλλακτική πρόταση υπάρχουν και σύντομα θα βγούνε 
στο προσκήνιο. Ο μεν...

Αλέκος του plan b, θιασώτης της άμεσης ρήξης με την ΕΕ και την καθιέρωση ως εθνικού νομίσματος τη δραχμή, ο δε Παναγιώτης και οι συν αυτω το ξανασκέφτονται, κάτι ψελλίζουν το πρωί για τη δραχμή αν χρειαστεί ( Λαπαβίτσας) για να ανακαλέσουν το βράδυ της ίδιας μέρας ισχυριζόμενοι ότι διαθέτουν πλήρες εναλλακτικό σχέδιο, δεν το μαρτυρούν όμως, αλλά ως επτασφράγιστο μυστικό θα το αποκαλύψουν μάλλον κατά την Δευτέρα παρουσία. Τους ενώνει όμως πέρα από αυτά τα….μικρά και ασήμαντα το πολιτικό μένος κατά του…εθνοπροδότη Τσίπρα. Έμπλεος μνησικακίας και μικροψυχίας ο Αλέκος αφού δεν κατάφερε να μετατρέψει τον καιρό που έπρεπε σε πολιτική του ορντίναντσα τον Τσίπρα, έκρινε πως ήρθε η ώρα της προσωπικής του ρεβάνς έχοντας μαζί του αυτή τη φορά και τον επί πολλά χρόνια θητεύσαντα στην ίντριγκα και στην σάπια κομματική καμαρίλα Παναγιώτη. Επιτέλους η δομημένη με πλήρη κομματικά χαρακτηριστικά φράξια μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ αριστερή πλατφόρμα με επικεφαλής τον ίδιο επί τω έργω. Και οι δύο αφού ερμηνεύουν λάθρα και κατά το δοκούν το πρόσφατο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, αναθεματίζουν τον Τσίπρα βαφτίζοντας τον εν μια νυχτί προδότη της λαϊκής βούλησης, ενδοτικό, μνημονιακό και υπηρέτη ξένων συμφερόντων.
Θα ήταν κάποιος επικίνδυνα αφελής αν δεν αναγνώριζε ότι στην επτάμηνη πορεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έγιναν λάθη ίσως και καθοριστικής σημασίας και παραλείψεις. Επίσης θα ήταν και ανιστόρητος αν δεν παραδεχόταν ότι για έντιμο συμβιβασμό με τους δανειστές μας πηγαίναμε και προέκυψε επώδυνη συμφωνία. Πολύς λόγος έγινε για τις παραπάνω εξελίξεις και πολλά γράφηκαν. Σκοπός του υπογράφοντος δεν είναι να τα επαναλάβει. Όμως ο διαθέτων στοιχειώδη εντιμότητα και απεκδυόμενος κάθε ίχνους υποκρισίας και κομματικού πατριωτισμού, πρέπει να καταθέσει συγκεκριμένα και νηφάλια λεπτομερώς την περίφημη άλλη πρόταση λαμβάνοντας υπόψη τον εσωτερικό και διεθνή συσχετισμό δύναμης και τις δυνατότητες να υλοποιηθεί σήμερα αυτή, όταν δεν διαθέτεις στοιχειώδη παραγωγική δομή, δεν διαθέτεις ίχνος συναλλαγματικού αποθέματος, δεν έχεις διεθνείς συμμαχίες και άλλη χρηματοδοτική πηγή. Τα τσιτάτα, τα συνθήματα και οι κούφιες μεγαλοστομίες δεν είναι αυτά που περιμένει ο λαός μας από την αριστερά.
Αντί λοιπόν της νηφάλιας αποτίμησης των τελευταίων εξελίξεων και της χαμένης εν πολλοίς διαπραγματευτικής μάχης, αντί της στοίχισης πίσω από τα πραγματικά προβλήματα που δημιούργησε η συγκυρία, αντί της συνέχισης του πολέμου που ξεκίνησε από το Γενάρη η κυβέρνηση της αριστεράς ενάντια στα βυσσοδομούντα εγχώρια τρωκτικά, αντί της πρόταξης ενός καινούργιου κυβερνητικού προγράμματος που θα ελάφρυνε από τα βάρη και τη δυσπραγία τα πληττόμενα λαϊκά στρώματα, πρώην σύντροφοι επέλεξαν την εμφύλια πολιτική σύρραξη κανιβαλίζοντας πρόσωπα και πράγματα. Πόσο σοβαρή και άξια αναφοράς να είναι άραγε η στάση, η τακτική των βουλευτών της φράξιας Λαφαζάνη ‘’στηρίζουμε αλλά δεν ψηφίζουμε’’. Πόσο να αντέχει άραγε η επιχειρηματολογία των διαφωνούντων απέναντι στην πρακτική τους να πολεμούν την ΄΄προδοτική κυβέρνηση΄΄ και ταυτόχρονα να μην παραιτούνται από την βουλευτική τους έδρα. Που είναι οι αξίες, τα ιδανικά και οι αρχές της αριστεράς με τις οποίες γαλουχηθήκαν όλοι αυτοί χρόνια ολόκληρα και τις οποίες σήμερα φαρισαϊκά επικαλούνται, όταν ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ένοιωσε την ανάγκη να παραδώσει την καρέκλα. Αντίθετα δουλειά έπιασαν τα αριστερόμετρα και τα μνημονιόμετρα με τα οποία σημαδεύονται και καταχωρίζονται πρόσωπα και πράγματα. Αυτό κι αν είναι κατάντια. Τα μέλη, οι βουλευτές, τα στελέχη αλλά και ο κοινωνικός ΣΥΡΙΖΑ θα είναι λάθος να ακολουθήσουν τον κατήφορο της φράξιας Λαφαζάνη Αλαβάνου και των παρατρεχάμενων τους. Αυτές τις μέρες οι πολιτικοί βρικόλακες του παρελθόντος αγκαλιά με τους εθνικούς εργολάβους και τα ερπετά της διαπλοκής, ανοίγουν σαμπάνιες πίνοντας στην υγειά του Παναγιώτη και του Αλέκου και ο νοών νοείτω.
------------------------------------------------------------------