Παρασκευή 28 Αυγούστου 2015

Εν ου παικτοίς. Του Θανάση Καρτερού




Του Θανάση Καρτερού

Μα πείτε μου, σας παρακαλώ, είναι εικόνα αυτή; Είναι δυνατόν να θέλουν να γκρεμίσουν έτσι τον Τσίπρα; Με λογοπαίγνια, λογοδοσίες, λογοθεραπείες και λογοδιάρροιες; Σου έρχεται να καταγγείλεις όλο το αντι-ΣΥΡΙΖΑ τόξο ότι κατά βάθος αυτό που επιδιώκει είναι να επανέλθει στο Μαξίμου ο Τσίπρας. Ότι πασχίζει να αποδείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή τη στιγμή το πιο σοβαρό κόμμα.

Νομίζετε ίσως πως μιλάει ο πυρετός; Δείτε λοιπόν. Ο Μεϊμαράκης πρώτος. Το πρωί βρίζει τον Τσίπρα. Το βράδυ ζητάει εθνική συνεννόηση με τον Τσίπρα πρωθυπουργό. Μάλιστα στην "Εφ.Συν." απαίτησε όχι μόνο να διαπράξει κυβέρνηση ο Τσίπρας από τη σημερινή Βουλή, αλλά και να βελτιώσει (!) τη συμφωνία με τους δανειστές. Με τη βοήθεια του Άδωνι θα εννοεί.

Ο Σταύρος ακολουθεί. Κατεβάζει κι αυτός όσα παίρνει το Ποτάμι για τον Τσίπρα. Και ζητάει ψήφο για να καθορίσει ο ίδιος -όχι η ψήφος- ποιος θα κυβερνήσει: Εμείς θα καθορίσουμε ποιος θα γίνει κυβέρνηση! Αν βγει πρώτος ο Τσίπρας -εννοεί-, θα του επιβάλουμε τη δική μας παγκοίνως αναγνωρισμένη σοβαρότητα που δεν διαθέτει. Αν βγει ο Μεϊμαράκης, θα του επιβάλουμε τον δικό μας παγκοίνως αναγνωρισμένο ριζοσπαστισμό που δεν διαθέτει. Όποιος και να βγει θα διαθέτει τον Σταύρο. Διατίθεται.

Ακολουθεί η Φώφη, που ακόμα επιμένει στη δραπέτευση του Τσίπρα. Ακολουθούμενη από τον Γιώργο, που αναμένει τη δραπέτευση της Φώφης. Και οι δύο αναμένουν τη δραπέτευση του Βενιζέλου, για να απαλλαγούν από το βάρος του παρελθόντος. Και προσμένουν -το είπε απέξω - απέξω η Φώφη- τη δραπέτευση των ψηφοφόρων παρελθόντων ετών του ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ήμαρτον, Θεέ μου.

Και τέλος ο Παναγιώτης της ΛΑΕ. Που θέλει -και θέλουμε- να τον πάρουμε σοβαρά. Αλλά δεν παίρνει σοβαρά τον εαυτό του. Διότι βγήκε στα κεραμίδια για το Μνημόνιο. Εντάξει. Αλλά να περιφέρει τρεις μέρες την εντολή, καταγγέλλοντας για εκτροπή τον Τσίπρα; Να περιαδράχνει τον Παυλόπουλο ως συνένοχο; Και να κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ότι καμιά Αριστερά δεν κερδίζει από αυτό; Κερδίζουν μόνο οι φαιοί και οι κατάμαυροι. Εν ου παικτοίς, σύντροφε;

Είναι και η Ζωή. Δεν λέω κουβέντα, όχι γιατί υπάρχουν κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα. Αλλά γιατί όσοι τη συμπαθήσαμε δημοσίως είμαστε απασχολημένοι: Ψάχνουμε τρύπα να κρυφτούμε...

Εφημερ. Αυγή